در سالهای دور و قبل از دهه ۵۰ نه تنها در روستاهای سقز بلکه در خود شهر سقز هم مکانی به نام حمام خصوصی کمتر وجود داشته است و مردم روستاها بیشتر با حضور در حوضچه های عمومی روستا و یا در گوشه‌ای از منزل خود و یا حتی در استخر های کشاورزی و … به نظافت و استحمام می پرداخته‌اند.

در این میان برخی از روستاها با احداث حمام های عمومی به عنوان یکی از امکانات این روستا از بقیه پیشی می‌گرفتند و اهالی روستا و حتی روستاهای اطراف از این امکانات استفاده می‌کرده‌اند.

از جمله روستاهایی در سقز که دارای حمام عمومی بوده‌اند اطلاعات کافی در دسترس نیست ولی از مهمترین آنها می توان به روستای لگزی، روستای قلندر و … اشاره کرد.

حمام عمومی از بناهای کهن و استوار در ایران است و برخی از آن‌ها از دوران صفویه و پیش از آن سالم و مقاوم برجای مانده‌اند. حمام عمومی علاوه بر مکان شست‌وشوی شوی تن و پاکیزگی بدن، مکانی برای آشنایی‌ها، دید و بازدیدها، مرکزی برای پخش خبر ، قهر و آشتی افراد با یک‌دیگر، خرید و فروش و تصمیم‌گیری و رفع و رجوع مسائل اجتماعی بوده است. در واقع محلی در روستا بوده که نقش “پاتوق” را برای مردم داشته است. حمام‌های عمومی جایی بود که همه‌ی افراد با جایگاه‌های اجتماعی و فرهنگی مختلف از توانگر و تهی‌دست، عالم و عامی و پیر و جوان به آن‌جا می‌رفتند. امروزه حمام‌های عمومی بر اثر نوآوری‌ها و بهره‌برداری از پیشرفت‌های تکنولوژی متروک شده‌اند و از کار بازمانده‌اند و به تعبیری جای خود را به حمام‌های خصوصی داده‌اند.

📸عکس: حمام تاریخی روستای قلندر سقز قبل و بعد از بازسازی

• نویسنده : کیوان عبدخدا
• منبع خبر : هاولاتی